De berichten over sekueel geweld in het Hindoeïstische India vliegen ons afgelopen jaar om de oren.
Bekend was dat meisjes uitgebuit werden in pedo-prostitutie en dat aan de andere kant de miljoenenindustrie van Bollywood een braaf, ja zelfs overdreven romantsich beeld probeert op te houden over de verhouding van mannen en vrouwen.
De groepsverkrachtingen, vaak met dodelijke afloop, verwachtten we eerder uit moslimlanden, maar er blijkt in India zoveel mis te zijn in de opvoeding van hoe jongens en meisjes met elkaar dienen om te gaan, dat veel mannen compleet van het padje af zijn, met de voornoemde gruwelijke gevolgen voor meisjes en vrouwen van dien………
Sinds in India Westerse televisie en film wordt toegelaten, is er een boel veranderd in de cultuur van het land. Eén van de meest zichtbare voorbeelden hiervan is de Miss India verkiezing, die sinds een aantal jaar gehouden wordt.
Hier vinden wij dat een beetje ouderwets, maar in India is het een mega-evenement en zijn missen van de ene op de andere dag supersterren. Hoe paradoxaal het ook klinkt, voor de deelnemende meisjes is het zo’n beetje de enige manier om eindelijk als gelijkwaardig aan een man te zijn.
Sterker nog: als haar moeder niet op tijd bij hem was weggelopen, had de vader van de miss van 2009 haar als baby vermoordt omdat ze geen jongen was. De 20 meisjes die mee mogen doen aan de intense training vóór de grote verkiezing, zijn met recht uitverkorenen te noemen.
De Hindu-nationalisten staan hier lijnrecht tegenover. Zij zien de Westerse invloed als een aanval van de Christenen (en gek genoeg ook de Moslims) op hun cultuur en zijn absoluut niet van plan om als Gandhi’s over zich heen te laten lopen.
Meisjes worden hier in speciale trainingskampen gedrilld in vechtsport en nobele gedachten. Dat wil zeggen: zij zullen hun ‘vijanden laten bloeden en begroeten met kogels’.
Zo zijn er in beide groepen meisjes die dankbaar zijn dat ze niet voor of direct na hun geboorte gedood zijn, ondanks dat het in hun gemeenschap heel normaal is je te ontdoen van meisjesbaby’s.
Documentairemaakster Nisha Pahuja krijgt na 2 jaar zeuren toestemming om trainster Prachi te volgen en te filmen in één van deze kampen. Zij is 24 (met 25 ben je volgens haar vader te oud om te trouwen, omdat je dan niet meer tembaar bent), zit vol woede richting het Westen en is bijna openlijk biseksueel.
Vol vuur strijdt zij voor het gedachtegoed dat leert dat vrouwen onderdanig moeten zijn en is zich totaal bewust van het feit dat ze daarmee zichzelf beperkt in haar vrijheid.
Lees ook:Geen Miss World, maar wel Miss Moslima-verkiezingen in Jakarta
Lees ook:Ook erg: Miss Moslima
Lees ook:Moslims willen geen Miss-verkiezingenen
Lees ook:Westerse vrouwen moeten niet zo vriendelijk zijn in India (+meer tips voor op reis)
Lees ook:Miss World Verkiezingen schrappen bikini-rondes