Komt 1 van de volgende situaties u bekend voor?
De jongeman van de garage die u wel heel uitgebreid begint uit te leggen waar het water en waar de olie ingegooid moeten worden, terwijl u dat al jaren weet en doet.
Een man in het café die oeverloos blijft lullen over hoe de situatie in Syrië nu echt zit, een date die maar blijft vertellen over hoe gescheiden mensen de zaken beter zouden moeten aanpakken, terwijl je al 6x gezucht hebt en 7x de andere kant op hebt zitten kijken.
Voor dit fenomeen heeft de Amerikaanse auteur Rebecca Solnit een term bedacht, namelijk mansplaining.
Het is een samentrekking van de engelse woorden ‘man’ en ‘explain’.
In 2010 werd het door The New York Times uitgeroepen als een van de ‘Words of the Year’. Een man die aan mansplaining doet, krijgt uiteraard de eretitel mansplainer.
In haar inmiddels roemruchte essay uit 2008 getiteld ‘Men Explain Things To Me’ legt Solnit uit wat er vaak misgaat in de communicatie tussen mannen en vrouwen. Namelijk dat veel mannen ervan uitgaan dat ze verstand hebben van zaken en de vrouw tegen wie ze praten niet.
Holle vrouwelijke vaten die gevuld moeten worden met mannelijke kennis, zeg maar.
Het allergenantste wordt het als mannen gaan mansplainen over vrouwenzaken zoals abortus, zwangerschap, vagina’s en borsten of zich op het eigen werkterrein van de vrouwelijke ‘gesprekspartner begeven.
Zo adviseerde zo’n man Solnit eens op vaderlijke toon dat ze een boek over de fotograaf Eadweard Muybridge maar eens moest lezen. Dat bleek Rebecca Solnit nou juist zelf geschreven te hebben (zie illustratie boven). Hilarisch.
Vrouwen moesten maar eens niet zoveel knikken bij mansplaining. Ik ga in zo’n situatie altijd heel hard roepen, met de Rotterdamse tongval van mijn vader: ‘O jah joh, niet dan?’ en dan begrijpt zo’n heerschap het meestal wel.
Lees ook:‘Alleen op Wimbledon verdienen vrouwen evenveel als mannen’
Lees ook:Elke 2e zaterdag van de maand Ladies Night bij Out-TV
Lees ook:Vrouwelijke professionals praten niet over privéleven
Lees ook:Juliette Binoche als oorlogsfotografe in tweestrijd tussen werk en gezin
Lees ook:Vrouwen van Europa: we moeten meer baren!