‘Waarom maken we van 2018 geen jaar waarin er alleen werk van vrouwelijke auteurs gepubliceerd wordt?’
Dat suggereerde schrijfster Kamila Shamsie begin deze maand in The Guardian.
‘Want 2018 is immers de 100ste verjaardag van het vrouwenstemrecht in Groot Brittannië.’
Nog geen week later kreeg de Brits-Pakistaanse al een reactie van uitgeverij And Other Stories: “Dat moet lukken”, schreven ze……..
‘Nog geen 40% procent van de inzendingen voor de Booker Prize was dit jaar geschreven door een vrouw. Veel van de prijswinnende boeken gaan bovendien over mannen. En mannelijke schrijvers en recensenten krijgen ook nog eens meer ruimte en meer aandacht in de media. Mensen die dus nog steeds denken dat er geen genderprobleem is, moeten denken dat mannen gewoon beter kunnen schrijven dan vrouwen.’
‘We zijn ons er al een tijd bewust van dat we meer titels van mannen publiceren dan van vrouwen”, aldus Stefan Tobler van And Other Stories, een kleine uitgeverij die jaarlijks 10 tot 12 nieuwe boeken uitbrengt.
Daarom schuift het redactionele team, waaronder Stefan Tobler en collega Sophie Lewis, de uitgave van ‘mannelijke’ boeken voor 2018 op
“Daarnaast is het ons niet alleen te doen om het geslacht van de gepubliceerde schrijvers, maar we willen ook het selectie-, promotie- en productieproces onder de loep nemen. Met andere woorden: alles wat er gebeurt tussen het moment dat er een boek besteld wordt tot het ogenblik dat het op iemands nachtkastje belandt. Wij willen onderzoeken waarom schrijfsters het stiefkindje vormen van de literatuur.”
Lees ook:Connie Palmen legt uit waarom schrijvers drinken
Lees ook:Vrouwen zijn de betere auteurs
Lees ook:Welke vrouwen willen er naakt in het kader van de literatuur?
Lees ook:Vrouwen uitgesloten bij game-kampioenschappen
Lees ook:Vrouwen hadden al chicklit, mannen hebben nu piklit