Een spat bloed op een tampon, een druppel sperma in het haar, close-up van een schaamlip …
Het is allemaal te zien op de expositie SELFMADE van Heleen van Royen in het Letterkundig Museum.
Heleens Vlaamse collega-schrijver Hugo Camps ging met haar praten voor de weekendkrant van ‘De Morgen’.
Dit is een fragment.
In het voorwoord van haar fotoboek omschrijft de Nederlandse fotojournalist Hans Aarsman de foto’s als de strijd van een vrouw die niets ontziend wil zijn. Niet ten koste van anderen, hoogstens ten koste van zichzelf.”
Heleen zelf houdt het bescheidener: “Ik laat gewoon zien wat een vrouw van 49 nog te bieden heeft, in goede en in kwade dagen.”
“Nog voor de deuren van de expositie opengingen, wist ik al wat de kritiek zou zijn: exhibitionisme, narcisme, hysterie… En daaroverheen de klassieke verdachtmaking die me al jaren vergezelt: Heleen van Royen is een marketingtruc. Als het dat maar zou zijn, verkoop je volgens mij in luttele jaren niet een paar miljoen boeken.”
“Zoals vrouwen kunnen vloeien, zo is ook de expo uit mezelf gevloeid. Worpen van intuïtie. Ik wist dat ik dit moest doen. Mijn uitgever bleef zeuren over een nieuwe roman, maar deze expositie had voorrang. Bijna alsof het innerlijke dwang was.”
Heleen van Royen ontziet haar eigen kwetsbaarheid niet. Soms stralend als een diva, soms een door verdriet verkruimeld vrouwtje hangt ze daar aan de muren. Wel altijd op stiletto’s. Altijd in een aura van erotiek en zin in seks.
“Ter promotie van de expositie ben ik in de omgeving van het Letterkundig Museum in het Haagse straatbeeld op een paar billboards te zien. Het verscherpte de commotie. Omstanders en passanten spraken meteen schande van het Museum dat naast attributen van grote schrijvers als Harry Mulisch en W.F. Hermans nu ook het naakt van Heleen van Royen tentoonstelt. Het leek wel de zoveelste stap in de pornoficatie van Nederland.
“Mag je als vrouw ook een seksueel wezen zijn met erotische gevoelens? Mag lust ook nog voor een vrouw die volgens de wetten van de natuur langzaam de overgang inglijdt? In theorie mag alles, in Nederland, maar je kunt het toch maar beter niet zien. Taboes hebben me nooit tegengehouden, niet in mijn schrijven, niet in mijn verbeelding. Ik sta zo rauw en eerlijk mogelijk in het leven.”
Dit is een fragment uit een langer interview. Lees het volledige gesprek in Zeno, in de weekendkrant van ‘De Morgen’.
Lees ook:200 selfies van Heleen van Royen in Letterkundig Museum
Lees ook:Heleen van Royen trekt weer veel aandacht voor haar nieuwe boek
Lees ook:Facebook doet moeilijk over de tepel van Heleen van Royen
Lees ook:Heleen van Royen laat haar (naakte) selfies veilen
Lees ook:Tamponfoto Heleen van Royen en andere memorabilia op veiling