Karin Spaink is een vrouw met een verhaal. In velerlei opzichten. Ze heeft nimmer haar visie onder stoelen of banken geschoven en publiceerde veel. Heel veel. Ook over haar eigen leven, dat bepaald niet over rozen ging.
In 1996 werd, nadat ze een hersenbloeding had, vastgesteld dat ze Multiple Sclerose had. In 2006 kreeg ze te horen dat ze borstkanker had en onderging ze een amputatie.
Karin hield in 2008 de Aletta Jacobs Lezing over feminisme in de openbaarheid. Verder is ze een voorvechtster van holebi rechten waarvoor ze in datzelfde jaar een Roze Lieverdje won.
Ze liet zich nimmer in een vakje duwen, had relaties met zowel mannen als vrouwen, maar trouwde nimmer. Tot vorig jaar.
Ze huwde haar ~sinds 30 jaar~ beste vriendin Christiane Hardy. 173 dagen verder is Karin Spaink weduwe………
Haar eigen verslag:
Honderden gelukwensen kreeg ik toen ik op Facebook mijn verloving bekendmaakte. Mijn naaste vrienden onthielden zich verbaasd van commentaar . Hoezo ging ik trouwen? Met wie dan wel? Twee weken eerder had mijn hartsvriendin Christiane gebeld: ‘Spaink, het is foute boel. Kanker. Ik ga dood.’ ‘Ik ben zo bij je’, zei ik. We huilden uit, maakten lijstjes van wat Chris nog wilde doen, wat ze allemaal moest regelen en wat ik daarvan kon overnemen. Waar ze het meest tegenop zag, was haar vrienden inlichten. Ze had er veel, heel veel, en vreesde hun emotionele reacties.
Krap vijf jaar eerder hadden we een groot feest gegeven ter ere van onze 25-jarige vriendschap. We vonden het maar raar dat, terwijl huwelijksjubilea normaal zijn, niemand een langdurige vriendschap viert. ‘Misschien kunnen we een tweede vriendschapsfeest geven?’, stelde Chris nu voor. ‘Dan informeren we de hele meute in één klap en hoef ik niet al die mensen thuis te ontvangen.’ Terwijl we doornamen wat er allemaal aan papierwerk moest worden georganiseerd – testament, euthanasieverklaring, volmachten – zei ik in een opwelling dat we beter konden trouwen. Dat zou alles in één klap regelen. Chris giechelde, maar anderhalve dag later sms’te ze dat ze dat eigenlijk dolgraag wilde. Dus toen waren we verloofd. Dat ze de voorkeur gaf aan een groot feest in plaats van vele, pijnlijke afscheidssessies, snapte ik. Wat ik pas later doorkreeg, was dat Chris juist nu heftig behoefte had aan iemand die haar beloofde dat ze naast haar zou staan, no matter what . Iemand die niet zou wijken. Die een buffer wilde zijn tussen haar en haar ziekte, tussen haar en de heftige emoties van haar vrienden; tussen haar en haar eigen angsten. Met het huwelijk beloofde ik dat allemaal onomstotelijk. Met een lief zou ik nooit trouwen, maar nu Chris dat vroeg, aarzelde ik geen seconde.
Lees het moedige verhaal van 2 vrouwen verder op Spaink.net
Lees ook:Saoedische dwingt echtgenoot ook met haar 2 vriendinnen te trouwen
Lees ook:Voormalig Grand Slam-kampioene Chris Evert start kledinglijn 30+
Lees ook:Nederlandse VOGUE brengt zomerboek uit
Lees ook:Karin Bloemen als klokkenluider van seksueel misbruik op Theaterschool
Lees ook:De billen van Karin Bloemen: goedgekeurd door de Surinaamse Vereniging van Mannen