Gisèle d’Ailly van Waterschoot van der Gracht (100) overleden

Het leven van de gisteravond overleden Gisèle d’Ailly van Waterschoot van der Gracht leest als een boek.

Geboren in 1912 in Den Haag, als dochter van de Nederlandse geoloog Willem van Waterschoot van der Gracht en de Oostenrijkse barones Josephine von Hammer Purgstall, groeide ze op in de Verenigde Staten en Oostenrijk.

Gisèle volgde haar opleiding aan de Académie de la Grande Chaumière en de Ecole Nationale des Beaux Arts in Parijs…….

Midden jaren ’30 vestigde zij zich voor het eerst in Nederland. Gisèle ging in de leer bij de bekende Nederlandse glasschilder Joep Nicolas in Zuid-Limburg.

Vlak voor het uitbreken van WOII verhuisde zij met haar ouders naar Bergen NH en maakte daar kennis met Nederlandse kunstenaars en schrijvers. In 1940 vestigde zij zich aan de Herengracht 401 in Amsterdam, waar ze de rest van haar leven is blijven wonen.

Tijdens de oorlogsjaren was haar huis een onderduikplek voor Joodse scholieren. Gisèle nam niet alleen de materiële zorg op zich voor haar jonge onderduikers, maar wijdde hen in en beoefende met hen kunst en literatuur, die de jonge onderduikers een bovengemiddeld inzicht verschaftte in de buitenwereld, waarvan ze zelf jarenlang geen deel konden uitmaken.

Voor Gisèle waren vriendschap en kunst essentiële voorwaarden in het leven. De onderduikervaring heeft haar doen besluiten na de oorlog de culturele stichting Castrum Peregrini – ‘burcht van de pelgrim’- op te richten, de nom de guèrre van het schuiladres.

Hiermee creëerden zij een open huis voor schrijvers, dichters en kunstenaars en legde de basis voor de huidige culturele stichting Castrum Peregrini, die de band tussen het individu en de maatschappij belicht: vriendschap en cultuur zijn de fundamenten voor een betekenisvolle vrijheid.

Gisèle is een veelzijdig kunstenares die veel glas-in-lood ramen heeft gemaakt – o.a. in Amsterdam in de R.K. Begijnhof kerk en de Krijtberg aan het Singel, wandtapijten voor de SS Rotterdam: het schip van de Holland Amerika lijn en veel schilderijen zowel figuratieve, fantasie- en mythische figuren als abstract werk.

In ’59 huwde zij de naoorlogse burgemeester van Amsterdam, Arnold d’Ailly. Ruim 25 jaar woonde en werkte zij elke zomer in haar atelier op het Griekse eiland Paros, Griekenland.

In 1997 werd haar naam gegraveerd in de eremuur in de tuin der rechtvaardigen, bij Yad Vashem, het holocaustmuseum in Jeruzalem. In 2011 ontving Gisèle uit handen van burgermeester Eberhard van der Laan een koninklijke onderscheiding.

Lees ook: Susan Smit over ‘Gisèle’.

Hieronder een NOS-item van 2 jaar geleden n.a.v. haar huldiging.

Lees ook:Nu in de Nederlandse musea: vrouwenpower in de kunst
Lees ook:Anna Wintour zoekt in Italië naar de nieuwe Versace (m/v)
Lees ook:Prinses Beatrix klikt o.a. Caroline de Westenholz een Zilveren Anjer op
Lees ook:Helpers van Anne Frank belicht in speciale expo in Het Achterhuis
Lees ook:Voorproefje van überhippe 60+ vrouwen uit Advanced Style op filmfestival Den Bosch