Michelangelo, Caravaggio, Rodin, Picasso – wie kent ze niet?
Anguissola, Gentileschi, Claudel, Goncharova – wie kent ze wel?
Samen met veel anderen hebben zij een bijdrage geleverd aan de geschiedenis der kunsten.
Vrouwelijke kunstenaars zijn echter vaak in de vergetelheid geraakt of in de schaduw gebleven van ‘de grote meesters’.
Immers, de kunstgeschiedenis is hoofdzakelijk gericht op ‘dead white male artists’.
Het is nog steeds overduidelijk zijn verhaal (his story) dat de canon van de kunstgeschiedenis bepaalt.
Aldus Karin Haanappel bij het verschijnen van haar boek over vrouwelijke kunstgeschiedenis vorig jaar op Internationale Vrouwendag.
In ‘Herstory of Art’ ontrafelt kunsthistorica Haanappel de mythe van de traditionele (lees: mannelijke) canon van de kunstgeschiedenis.
Haanappel laat ons een heel andere wereld ervaren, een kunstwereld waar ook vrouwen deel van uitmaken en waarin niet-westerse en prehistorische culturen eveneens van belang blijken te zijn.
Door te starten met de vroegste kunstuitingen in de oude steentijd en vervolgens de vrouwelijke kunstenaars op de kaart te zetten tot het moment waarop de canon van de kunstgeschiedenis voor het eerst werd geschreven, plaatst zij haar verhaal van de kunst (her story of art) naast zijn verhaal van de kunst (his story of art).
De focus ligt vooral op Europa, gezien vanuit een egalitair perspectief, zodat zichtbaar wordt dat kunst van meet af aan is gemaakt door mensen: mannen én vrouwen.
Lees ook:Kunst van vrouwen stijgt met een vette stip
Lees ook:Kunst gemaakt door een zij
Lees ook:Nu in de Nederlandse musea: vrouwenpower in de kunst
Lees ook:Frida Kahlo & Diego Rivera in Parijse Musée de l’Orangerie
Lees ook:Mannen gezien door vrouwenogen, 5 eeuwen kunstenaressen