Yula lijkt in bijna alles een doorsnee tiener: ze experimenteert met make-up, verandert haar haarkleur van blond naar rood en weer terug, proeft van drank en sigaretten en wordt voor het eerst verliefd.
Bijna doorsnee, want haar leefomgeving is op zijn zachtst gezegd buitengewoon.
Yula woont op de grootste vuilstortplaats van Europa, nog geen 20 kilometer van het centrum van Moskou.
Een buitenaards ogende plek, waar vrachtwagens en heftrucks dag en nacht af- en aanrijden om eindeloos afval te verplaatsen.
Samen met haar moeder, een handvol andere kinderen, dronkaards en outcasts slijt Yula haar dagen rondscharrelend tussen het vuil. Op zoek naar eten, beschuttingsmateriaal en tijdverdrijf.
Cineaste Hanna Polak, die met haar korte, prijswinnende documentaire ‘The Children of Leningradsky’ haar camera al richtte op de zwerfkinderen rond het gelijknamige treinstation in Moskou, volgt Yula en haar lotgenoten al 14 jaar.
Ze biechten haar op dat ze geen alternatief zien, dat ze zichzelf minder waard vinden dan honden. Dat hier mensen rondlopen die ooit artsen waren, piloten, vrachtwagenchauffeurs of pedagogen, dat het leven in het Rusland van Poetin keihard is.
Dat het project ‘Something Better to Come’ jaren zou duren was niet de bedoeling, maar tussentijdse projecten en vervolgopnames met Yula bleken een blessing in disguise; Yula groeit nu voor de camera op tot een jonge vrouw die haar leven eigenhandig een positieve draai heeft kunnen geven.
Als kind vond Yula de komst van Polak nog een gebeurtenis. “Hoe ouder ze werd, hoe meer ze zich bewust werd van de implicaties van de aanwezige camera. Gelukkig schaamt Yula zich niet voor de beelden van haar armoedige jeugd. Alleen maar voor het feit dat ze toen, naar eigen zeggen, nog vies was”, vertelt Hanna Polak bij het IDFA.
Of de aanwezigheid van de filmmaakster iets heeft veranderd in de levensloop van Yula, durft Polak niet direct te zeggen: “Ik heb het haar overigens wel gevraagd. Ze zei: ‘Ja, natuurlijk! Je was er zelfs bij toen ik beviel’.
Ik denk dat ze door mijn komst wel een alternatief leven zag, dat ze heeft kunnen bedenken dat het ook anders kan. Maar uiteindelijk heeft ze dat toch zelf gedaan. Ze zag een kans en greep ’m. Dat kan niet iedereen.”
2Doc: ‘Something Better to Come’, dinsdag 11 augustus 2015, bij HUMAN op NPO 2, 22.47 uur
Lees ook:9 april is het Riot Grrrl Day als ode aan de 3e feministische golf
Lees ook:Clairy Polak vertrekt bij ‘De Klassieken’ op RADIO 4
Lees ook:Duitse Euro-politica mag Rusland niet in i.v.m. zaak Savtsjenko
Lees ook:Anna Davis stopte gewoon met SORRY zeggen
Lees ook:‘Kerstmis is geannuleerd, Jezus is geaborteerd’